Rozdział XI cz.I

               Siedzę na czarnym Kawasaki Ninja 300R, w kasku i czarnym kombinezonie. Rozglądając się zauważam, że to wyścig. Tłumy ludzi stoją i patrzą na uczestników. Na środek wychodzi jakich chłopak i zaczyna odliczać. Włączyłam silnik i zaczęłam gazować. Ruszyłam szybko, ścigałam się z czterema innymi kierowcami. Sami faceci. Wrzuciłam wyższy bieg i zostawiłam ich w tyle. Zbliżał się pierwszy zakręt, ścięłam go i ruszyłam dale. Było 5 zakrętów. Kiedy byłam w pobliżu mety, pojawili się za mną inni zawodnicy. Jeden zbliżał się do mnie w zawrotnym tempie. Zostało jakieś 200 m, żebym wygrała. Przygazowałam. Pierwsza przecięłam linie mety.  Tamten kierowca, był tylko o kilka sekund wolniejszy. Postawiłam motor, zdjęłam kas i poprawiłam włosy. Oparłam się o maszynę, założyłam ręce na piersi. Zaczekałam, aż przybyła pozostała trójka.

- Jak się czujecie z tym, że pokonała Was dziewczyna? – spytałam drwiąco

- Ty, mała –zwrócił się do mnie jeden – Dobra jesteś, ale nie przeginaj !

- Dziękuję – uśmiechnęłam się krzywo – Ale z czym przeginam ?

- Z tym, że uważasz, że jesteś lepsza od nas – wskazał ja siebie i pozostałych uczestników wyścigu.

- Ale ja jestem lepsza, bo w końcu z Wami wygrałam – odparłam

- Uważaj, bo coś Ci się może stać !- warknął

- Niby co ? – prychnęłam

            Podszedł do mnie z niby przerażającą miną, nic sobie z tego nie zrobiłam i przewróciłam oczami. Koleś zamachnął się i z całej siły, uderzył mnie w brzuch. Upadłam na ziemię. Zamknęłam oczy.

            Kiedy jest otworzyłam, byłam u siebie w pokoju. Dzwonił mój telefon. Była 7:00. Zwlekłam się z łóżka i poszłam do łazienki. Wyszłam po 10 minutach. Wrzuciłam książki do torby. Ubrałam się w czarne rurki, bordową koszulę i czarną ramoneskę. Zeszłam na dół. Na stole leżała jakaś kartka:

   „Kochanie, pojechaliśmy na delegację. Przepraszamy, że tak bez słowa, ale zadzwonili wczoraj w nocy i kazali nam jechać. W skarbonce zostawiliśmy Ci kasę na cały tydzień.       
~ Kochamy Cię Mama i Tata.”

            Nie przejęłam się tym za bardzo, często tak robili. Zrobiłam sobie kanapkę i kawę. Usłyszałam początek piosenki „Higway to hell” – która była przypisana do Jack’a. Odebrałam.

- Hej, misiu – przywitałam się

- Hej, skarbie – odpowiedział – Wstałaś już ?

- Tak, jem właśnie śniadanie.

- To dobrze, będę u Ciebie za 10 minut.

-Oki, wchodź jak przyjedziesz.

- Pa – pożegnał się i rozłączył

            Dokończyłam kawę i poszłam do łazienki. Poprawiłam włosy i umyłam zęby. Usłyszałam puknie do drzwi. Nikt ich nie otworzył, więc do nich podeszłam.

Jack opierał się o jedną z kolumn na werandzie. Był w czarnych spodniach i swojej zajebistej czarnej kurtce, spod której wystawała szara koszulka. Włosy miał jak zwykle rozczepane, grzywka zakrywała prawie całe czoło, ale jeden z boków, był bardziej przystrzyżony. Wyglądał bosko. Był uśmiechnięty od ucha do ucha.

- Cześć – podszedł do mnie i pocałował

- Hej – oderwałam się od niego – Co tam ?

- Spoczko – wciągnęłam go do domu – A u Ciebie ?

- Też, rodzice pojechali na jakąś delegację- poinformowałam go

- Czyli nasz wolną chatę ?

- Na to wygląda – uśmiechnęłam się.

            Usiadłam w holu i założyłam trampki. Jack poszedł do kuchni i przyniósł moją torbę. Poprawiłam kurtkę i wyszliśmy z domu. Zamknęłam drzwi i poszliśmy do samochodu Jack’a.

- Jak się spało?- spytał, kiedy odpalił silnik

- Nawet dobrze – odparłam – miałam przyjemny sen, chodź nie do końca.

- To co Ci się śniło?

- Byłam na nielegalnych wyścigach. Pięciu zawodników, w tym ja. Wyścig był na motorach. Wygrałam go, bez większych przeszkód, ale nie na moim BMW tylko na Kawasaki Ninja 300R – przerwałam – boski był. Ale wracając. Kiedy przekroczyłam linię mety, oparłam się o motor. Gdy reszta przyjechała, spytałam jak to jest przegrać z dziewczyną. Zaczęłam z jednym konwersacje, a gdy uznał, że przegnam, podszedł do mnie i uderzył mnie w brzuch. Obudziłam się wtedy. – powiedziałam spokojnie.

- Ale cham – stwierdził Jack – Przywalić dziewczynie tylko dlatego, że go wyścignęła. Chore.

- No, nie ? Ale to tylko sen.

- Ale powinnaś była odeprzeć jego atak. Z tego co pamiętam to chodziłaś z trzy lata na karate ? Nie ? – spytał Jack.

- Tak, ale nie myślałam, że mnie uderzy.

            Dojechaliśmy do szkoły na czas. Zostało 10 minut do początku pierwszej lekcji. Miałam historie z p. Donaldem. Pożegnałam się z Jackiem i poszłam do sali. Nat już siedziała w ławce, właściwie to na kolanach u Luke’a. Dziewczyny, które siedziały z tyłu, to jest Marta i jej świta. Marta to bogata dziewczyna, która uważa się za lepszą, tylko dlatego, że ma kasę. Ma brązowe długie kręcone włosy. Ubiera się strasznie wyzywająco i modnie. Jej świta to Kamila i Ana. Kamila jest ruda, ma falowane włosy. Są boskie. Jej rodzice też są bogaci, ale jest bardziej normalniejsza niż Marta. Natomiast Ana, jest blondynką, a stereotyp o blondynka w jej przypadku sprawdza się. Jest strasznie tępa.  Podeszłam do ławki i usiadłam na swoim miejscu.

- Hejka – przywitałam się z nimi – Jak się czujesz Luke?

- Hej – odpowiedzieli razem

- W porządku – odparł Luke- nie ma najmniejszych śladów, ale czuję czasami ból w ręce.

- Najważniejsze, że nic Ci nie jest – uśmiechnęłam się do niego, odwzajemnił.

            Rozległ się dzwonek na lekcje. Nat zeszła z kolan Luke’a, żeby mógł wrócić do swojej ławki. Nat usiadła na miejscu.

- Jesteś numerem jeden na liście Marty- poinformowałam ją

- Dlaczego ?- spytała z zdziwioną miną

- Bo chyba Luke, jej się podoba.

- No tak, Luke – zaczęła się szczerzyć

- Nat? Co się dzieje? Czemu masz taki dziwny uśmieszek ?

- Ponieważ wczoraj jak pojechałaś, poprosiłam Jack’a, żeby przywiózł mi rzeczy z domu. Jakieś ciuchy i książki na dziś.

- Do czego zmierzasz? – spytałam zaciekawiona

- Do tego, że wczorajszą noc spędziłam z Lukiem – zamarłam i wytrzeszczyłam oczy, Nat po chwili dodała – nie chciałam, żeby był sam. I uprzedzam twoje następne pytanie. Bo niczego nie doszło – powiedziała to stanowczo.

- Cieszę się z tego powodu – uśmiechnęłam się.

            Do sali wszedł p. Donald. Jest to wysoki brunet, troszkę po 40-sce. Ma bardzo miły wyraz twarzy. Fantastycznie prowadzi lekcje. Dziś braliśmy temat o słynnych dynastiach angielskich. Lekcja minęła w zawrotnych tempie. Zawsze tak mam, że jak lekcja jest ciekawa to szybko minie, a jak nudna to będzie się ciągała w nieskończoność. Po lekcji udałyśmy się z Nat do szafek.

- Co teraz mamy ?- spytała Nat szukając książek w szafce – Tylko powiedz, że nie biologię.

-  Mamy biologię, słonko – odpowiedziałam i uśmiechnęłam się do niej.

- No to kaszana, nic nie umiem.

- Ja też, może da nam fory, za to że nie było nas na ostatniej lekcji

- Oby – powiedziała z nadzieją Nat – Co robimy po szkole?

- Nie wiem. Może pójdziemy do galerii? – zaproponowałam – Przydało by mi się kupić jakieś nowe bluzki i koszule. Mam kasę od rodziców, bo pojechali na delegację.

- Czyli masz wolną chatę? Czemu nic nie mówisz? –spytała z pretensją Nat.

- Tak, nie będzie ich z tydzień.

- Ale czad! To co nocowano ?

- Jasne – zgodziłam się. Kochałam nasze nocki. Są odjechane. Pewnego razu chyba w drugiej klasie gimnazjum, jak nocowałam u Nat, złożyłyśmy się o to która wyjdzie przez okno, po drzewie. Od razu się zgodziłam. Wygrałam. Nat schodząc po drzewie, źle stanęła na gałęzi, poślizgnęłam się i cała była poobijana. Ale śmiałyśmy się cały czas. Albo jak na wakacjach chciałam sobie przefarbować włosy na całe czerwone, Nat pomyliła pianki i nałożyła mi taką, przez którą miałam zielone włosy przez bite dwa tygodnie. Ale nawet mi pasowały.

- Chodźmy już na lekcje – powiedziała Nat, ciągnąc mnie za rękę.

            Cały dzień zleciał w miarę szybko. Na biologii nas nie pytał. Na wf-ie była siatka, wygrałyśmy. Reszta przedmiotów to luz. Umówiłyśmy się z Nat w galerii na 15. Jack odwiózł mnie do domu. Zaprosiłam go.

- Jak tam lekcje ?- spytałam go, zdejmując kurtkę.

- Normalnie, ale – urwał – dziewczyny z Twojej klasy. Ta Marta i reszta?

- Kamila i Ana – zdziwiłam się

- Tak, właśnie one. Na jednej z przerw cały czas, kręciły się koło mnie i zagadywały.

- A to szmaty – syknęłam pod nosem.

- Zazdrosna? – spytał Jack i objął mnie od tyłu.

- O Ciebie? – dźgnęłam go łokciem w brzuch.- skąd ten pomysł?

- Może z tą, że Marta to twój wróg, a ja jestem Twoim chłopakiem? – podsunął Jack.

- Nie jesteś tylko moim chłopakiem – obróciłam się i stałam twarzą w twarz z nim – jesteś moim najlepszym przyjacielem, którego kocham.

- A ty jesteś moją najlepszą przyjaciółką- chwycił mnie za nogi i usadowił na blacie – I nic tego nie zmieni. Nawet jeśli się rozstaniemy? Prawda ?

- Tak – odpowiedziałam bez zastanowienia.

            Przyciągnęłam go za koszulkę i zwarłam jego usta z moimi. Położył swoje ręce na moich plecach, a ja wplątałam palce w jego włosy. Nogami oplotłam jego nogi. Przybliżyłam go do siebie. Byliśmy naprawdę blisko siebie. Poczułam, że jego ręce przemieszczają się w stronę brzucha. Zaczął mnie łaskotać. Wybuchłam śmiechem. Jack przyłączył się. Zaczęłam go też łaskotać. Śmialiśmy się na całe gardło. Dobrze, że rodziców nie ma w domu. Naszą śmiechową rozmowę, przerwał mój telefon.

- Halo ?- powiedziałam, próbując powstrzymać śmiech.

- Izz – usłyszałam Nat – gdzie jesteś ? Miałaś być o 15 w galerii.

- Tak, wiem. Właśnie się zbieram – spojrzałam na zegarek była 14:50 – Będę za 10 minut.

- Okej. Nie spóźnij się – poprosiła Nat i rozłączyła się.

- Jack, muszę się zbierać – poinformowałam go.

- Gdzie się wybierasz? – spytał, próbując znów mnie połaskotać. Wyprzedziłam go.

- Umówiłam się z Nat na zakupy.

- Podwieźć Cię ?

- Nie trzeba. Spróbuję, dziś wyciągnąć jak najwięcej z „b-emki”.

- Powodzenia, ale uważaj na siebie.

- Zawsze, cmoknęłam go w usta

            Wzięłam kasę z skarbonki. Wyszliśmy z Jackiem, na zewnątrz. Zamknęłam drzwi, pożegnałam się z Jackiem i udałam się do garażu. Ruszyłam spokojnie. Przegazowałam i pognałam. Większość drogi to prosta. Zakrętów jest mało. Po jakiś 10 km wrzuciłam wyższy bieg i przygazowałam. Spojrzałam na prędkościomierz. 180 km/h. Jest nieźle. Przed galerią zaparkowałam o 15:05. Dobry czas. Nat czekała już na mnie.

- Spóźniłaś się – uśmiechnęła się

- Był u mnie Jack, wybacz- zrobiłam niewinną minę

- Dobra. To co zakupy ?

- Tak.

            Weszłyśmy do galerii. Nie było strasznych tłumów. Poszłyśmy do naszych ulubionych sklepów. Pierwszy był Cropp. Chciałam kupić jakiś sweter i czarną koszulkę. Znalazłam obydwie rzeczy. Sweterek jest czarny, z długimi rękawami oraz z białym napisem „Podejmuj ryzyko”. Koszulka jest czarno-szara, na krótkim rękawku. Zapłaciłam za nie tylko 30 £, bo jest przecena. Następny był H&M. Tam chciałam kupić jakieś koszule w kratkę, albo zwykłe. Znalazłam jedną cieplejsza w dużą czarno-czerwoną kratkę. Druga była z lżejszego materiału. Czarna z białymi elementami, jak kołnierzyk czy zakończenie rękawów i koszuli. Tu też zapłaciłam mało, bo tylko 40 £. Po udanych zakupach, poszłyśmy coś zjeść. Zamówiłam sobie sałatkę Cezar i sok pomarańczowy. Nat poszła w podobny klimat, wzięła sałatkę z odrobiną kurczaka i coca-cole.

- Zadowolona z zakupów? – spytała Nat

- Tak i to bardzo – uśmiechnęłam się do niej – A ty chcesz sobie coś kupić?

- Może popatrzyłybyśmy za butami, co?

- Pewnie, a jakich szukasz ?

- Myślałam nad jakimiś do biegania i o szpilkach.

- Oki, to jak zjemy to się rozejrzymy.

            Dostałyśmy nasze zamówienia. Sałatka była super. Jak zjadłyśmy poszłyśmy do sklepu z butami. Jest dwa w tej galerii takie sklepy. Strasznie duże. Weszłyśmy do tego z obuwiem sportowym.

- To jakie chcesz te buty do biegania?- spytałam rozglądając się po półkach

- Myślałam, o czarnych nike’ach z siateczki- odpowiedziała Nat wchodząc w dział z nike’ami. Przeszłyśmy dwa rzędy i Nat upatrzyła Sobie już tu buty.

- To te – uśmiechnęła się – Chce je!

- No to mierz – też się uśmiechnęłam .

- Są dobrze – mruknęła wstając w tych butach – a jakie wygodne.

- Okej, to bierz i idziemy po szpilki – powiedziałam radośnie

- Dobra – ubrała z powrotem swoje buty i poszłyśmy do kas.

- Dzień dobry – przywitała nas z uśmiechem ekspedientka – Będą te.

- Tak, ile płacę – spytała Nat.

- Są na przecenie, więc to będzie 65 £-uśmiechnęła się Emilia, tak miała na plakietce.

- To nieźle – przyznała Nat i dała jej kasę – Dziękuję.

            Wyszłyśmy z tego sklepu i przeszłyśmy niecałe 100 m, bo weszłyśmy do sklepu ze szpilami i tym podobnymi.

- Jaki kolor ma być szpilek i na jaką okazję? – spytałam Nat

- Najlepiej czarne, zwykłe – odparła Nat – Na bal jesienny.

- Rozumiem, że idziesz z Lukiem.

- Oczywiście – uśmiechnęła się

            Z szpilkami było trudniej niż z sportowymi. Jak znalazłyśmy odpowiedni model, to nie było rozmiaru, dla Nat. A jak był rozmiar to albo nie ten kolor, albo typ. Po chyba jakiejś godzinie w końcu, znalazłyśmy te idealne.

- Te są dobre – powiedziała nareszcie Nat – nie cisną, są czarne i nie za wysokie. Są już moje.

- Cieszę się- uśmiechnęłam się – Zmywamy się ?

- Tak, tylko jeszcze zapłacę.

            Tu też, miałyśmy szczęście z przeceną, zapłaciła tylko 60£. Wyszłyśmy z galerii w dobrych humorkach. Szłyśmy przez parking.

- Podrzucić Cię ?- spytałam pakując zakupy do bagażników.

- Jak możesz – uśmiechnęła się – Weźmiesz? – podała mi pudełka z butami.

- Jasne, wskakuj – siadłam na motor, Nat za mną – Do Ciebie czy do Luke’a chcesz jechać ?

-Do mnie muszę się trochę pouczyć, a Luke ma trening – powiedziała Nat, po czym ruszyłam.

            Nie jechałam szybko, bo wiatr doszczętnie zniszczył fryzurę Nat. Ale bawiła się świetnie. Do jej domu dotarłyśmy po 20 minutach.

- Dzięki, kochanie – pożegnała się, wzięła buty i poszła do domu.

            Zawróciłam w kierunku mojego domu. Była pod nim 15 minut później. Wprowadziłam BWM do garażu. Weszłam do domu i od razu pobiegłam do pokoju. Schowałam kupione ciuchy w garderobie. Nie zauważyłam, że na biurku leży bukiet małych czerwonych i czarnych różyczek. Podniosłam bukiecik, ślicznie pachniał. W środku zauważyłam karteczkę.

      „Skoro masz wolną chatę, to może pójdziemy dziś na randkę? Będę po Ciebie o 20 :* ~Jack”

------------------------------------------------------------------------

Jeśli przeczytałaś/eś pozostaw proszę opnie to motywuje. Przepraszam za wszystkie błędy.